Op een dag zat ik met hem en mijn dochter op de fiets en hij wou iets vertellen. Ik verstond er echter niets van! Na 3 keer proberen, zei mijn dochter; mama, hij bedoelt de kinderboerderij!! Dat was de eerste keer dat ik dacht: dit gaat niet goed!! Een poosje later was ik alleen met hem en na 3 keer het zelfde woord herhalen stopte hij met uitleggen. Dat deed mij pijn! Een kind mag niet stoppen met communiceren omdat zijn omgeving hem niet verstaat!! Ook viel het mij op dat hij het heerlijk vond als ik liedjes voor hem zong, maar dat hij zelf nooit mee zong! Mijn dochter zong altijd uit volle borst mee, maar hij merkte blijkbaar dat hij het niet kon bij benen! Toen heb ik meteen contact opgenomen met mijn huisarts om doorgestuurd te worden naar een logopediste. Hij vond echter dat Marijn eerst verlost moest worden van een te grote neusamandel. Hij gaf aan dat de neusamandel er voor zorgde dat hij niet goed kon ademhalen door zijn neus, dus eerst naar de KNO arts. Toen dat allemaal achter de rug was, waren we weer een 1/2 jaar verder en was Marijn al 3 voordat we bij Petra terecht kwamen! Maar vanaf dat moment zagen (en vooral hoorden) we Marijn met sprongen vooruit gaan!! Tijdens twee weken vakantie begon Marijn een verhaal te vertellen tegen de buurvrouw en halverwege het verhaal keek ze mij ineens aan en zei: Ik kan hem zo, zonder moeite verstaan!! Ook zijn boze buien werden een stuk minder. Dat zie ik echter achteraf en kan ik nu ook aan zijn communicatie mogelijkheden koppelen. Die koppeling maakte ik niet toen we er nog midden in zaten, toen dacht ik wel eens: wat heb ik toch een vervelend, boos jongetje in huis!! Nu werd het ineens een echt schatje!!! ( Nou, ja ook niet altijd...)

Marijn ging ook gebruik maken van de infant trainer. Hij vond het wel stoer om dat ding in zijn mond te hebben en zijn mondmotoriek ging er, samen met de oefeningen van Petra en de gezichtsmassage steeds verder op vooruit. Maar toen kwam de winter en werd hij weer erg verkouden. Hij hield zijn mond weer steeds open en hij had ook een paar weken geen logopedie. Wij zagen hem zo weer terugzakken in zijn oude gedrag! Ook kreeg hij meer problemen met zijn gehoor, kreeg buisjes en had alles ontstoken (neus en oren). Dat deed zijn praten geen goed!! Gelukkig heeft hij zelf geproefd aan hoe het is dat mensen je goed kunnen verstaan! Doordat hij dat in de gaten heeft, gaat hij toch steeds meer praten, ook tegen onbekende mensen en worden de spieren van zijn mond toch steeds sterker. De ontstekingen zijn weg, hij kan zijn mond steeds beter dicht houden en begint zelfs mee te zingen met liedjes!!